3- پدری که زندگی را پشت سر گذاشته است!

المُدبِر العُمُر

از پدری بشنویم که نزدیک به 60 سال از عمر خود را در دنیا گذرانده است و بهترین خطیب و سخنگو و توصیف کننده ای است که دنیا به خود دیده است.

60 سال همه خوشی ها و تلخی ها، سختی ها و ... دنیا راچشیده و خوب می داند که چه چیزی در دنیا نهفته است و مُخ دنیا چیست

پدر عزیزم! علی ...

اگر شصت ساله شوم و تازه این جملات را بخوانم و تامل کنم وای برمن!!

وای بر بچه تو که شیعه تو می نامندش ولی وصیت شصت سالگی ات را ندیده! مرور نکرده! نیاندیشیده و بکار نبسته است!

اگر این جملات را جامه عمل نپوشم در این شصت سال عمر خودم چه چیزی از دنیا می خواهم بفهمم؟

آیا بیشتر و بهتر از مولایم علی؟

چقدر تجربه باید بیاندوزم و چقدر آن ها را پخته کنم و چقدر باید تلاش کنم تا حقیقت دنیا و راه و چاه را بیابم؟

آیا باز هم عمر من همانند عمر نورانی مولای مومنان خواهد بود؟

آیا رفیق تر از مولایم علی می یابم که این گهرهای معرفت را که به فرزندشان هدیه دادند اینچنین زیبا و ادیبانه و مشفقانه به من هدیه کند؟